O płotkach, murkach, Misiu Paddingtonie i innych przyjemnych sprawach.

Od jakiegoś czasu Helenka pokochała wszystkie murki, płotki, ogrodzenia i inne tego typu elementy po których można się wspinać. Robi to z wielką przyjemnością, i muszę przyznać, z dosyć dużymi sukcesami. I wcale się nie boi. W jej wieku byłam taka sama (i chyba nadal mi nie przeszło ;), pytanie tylko - skąd ona to wie?! :D

Zdjęcia z porannej wyprawy na plac zabaw:

Pożegnanie... ;)



Trochę wysoko, ale i tak nie szkodzi:



Jakiś czas temu kupiłam Helenie śliczny kapelusz na lato. Do wczoraj nie chciała go nawet na chwilę włożyć na głowę. S. udało się ją do niego przekonać! A dziś rano powiedziałam jej, że kapelusz jest od taty, więc musi go nosić. Pomogło!!!

Ostatnio połknęłam w jeden dzień trzy książki o Misiu Paddingtonie - są genialne, świetnie się przy tej lekturze bawiłam. I jakoś tak Helenka w tym kapeluszu nieodparcie kojarzy mi się właśnie z Paddingtonem ;)

Helena a la Miś Paddington:





Od rana świeci słońce i od rana Helenka jest grzeczna. A wczoraj "powiedziała" mi, że ma brudną pieluszkę! Co prawda po "fakcie", ale i tak to duży postęp. Nocniczek jest super, kiedy siedzi się na nim w spodniach. Zdjąć z siebie czegokolwiek nie da. Poczekamy cierpliwie! Ommmmmm.... :D